Ο Διογένης στο πορνείο

Αγόρασα φανάρι στην Αιόλου

και σπίρτα Κοδριγκτώνος και Φυλής,

εκεί που πόρνη άκρως προσφιλής,

φερμένη από Άναυρο του Βόλου:

«Πιθάρι που θα βρεις κάλτσα διαβόλου;»

 

με ρώτησε ανοίγοντας τα πόδια,

και μπαίνοντας Ιούλιος θερμός,

με κάπου να χτυπάει συναγερμός,

της έκρινα: « Για μένα τέτοια εμπόδια,

μια νούλα… Ήδη έκαμα Εισόδια».

 

Διπλή ταυτότητα

  

Καιρό δεν έχεις…Βιάσου σαν μπορείς,

το πέλαγος πριν γένει πάλι μαύρο

και ψέμματα σου φόρα που ιστορείς

σε κάψουνε. Τον άθυμο τον ταύρο,

 

σ΄αρένα όλο σκόνη ένας Χοσέ,

αλύπητα με σπάθη τεμαχίζει,

ενώ εσέ στο λόφο του Σκουζέ,

σαρκοπαντιέρα ο χάρος κυματίζει.

 

Δικηγορικό Γραφείο Καρλομάγνος και Συνεργάτες

Τον Καρλομάγνο φίλεψα ψαρομεζέ με ζύθο,

απ΄το λουρί τραβώντας τον σα σκύλο νηστικό,

και πριν προλάβω να ντυθώ των Ατρειδών τον μύθο,

με πρόγκηξε: «Πολλά γνωστός και διόλου μυστκό.

 

Κι αν στέκεις πλάγι μου νεκρός στα μάρμαρα σφαγμένος,

με το σαπούνι απάνω σου ακόμη ευωδιαστό,

μην επιμένεις άδικα. Μπροστά σ΄αυτήν χαμένος,

θα βρίσκεσαι στον άπαντα ως βρέφος εν μαστώ.

 

Για θώρα την που καρτερεί αιώνες να σου κάμψει,

το σώμα σου και την ψυχή αιτώντας διατροφή;

Του Κιούμπρικ φίλτατε θαρρώ πως έχει δει την Λάμψη;

Γι΄ανδρήδες σαν κι ελόγου σου ταβάνι κι οροφή».

 

Τον Καρλομάγνο σχόλασα… Τι θέλω δικηγόρους;

Κι ατός μου πάγω Κόλαση, Γιεσού Μοναχογιέ,

χωρίς να βγάλω τσιμουδιά, δίχως να θέσω όρους,

Αισχύλου πότε άθυρμα, πότε Πρεβώ ντε Γκριέ!