Να δύσω

 

Ωχρός βαδίζω στα τυφλά

γυρεύοντας μι΄αλήθεια,

που θα με βγάλει σ΄άγιο φως,

εκεί που φίλος κι αδελφός,

απλώνει για βοήθεια.

 

Τα χρόνια με κουράσανε,

η μέρα δεν τελειώνει,

μόνο σκουπίζει στα κρυφά,

τα δάκρυα μου τα γλυφά,

χωρίς να με λυτρώνει.

 

Δεν έχω πιά τη δύναμη

στο δρόμο να κρατήσω

τα βήματα μου και δειλός,

λεπτόφλουδος,  φθηνός πηλός,

αφήνομαι να δύσω.

 

 

Ο Τάφος του Ινδού

Κάστρα της φρόνησης στις διάτες του εχθρού,

και σεις γυμνόστηθες γερμένες στα μπεντένια,

τώρα ενδύματα ιδέστε ενός νεκρού

κρατώ και κάτι στρατιωτάκια μολυβένια.

 

Μου πήρε μέρες να κυλήσω μέχρι εδώ,

άχθος αρούρης σ΄ερωτήματα δωσμένος,

τις ίδιες μέρες που με χρίζανε οπαδό,

λύκοι αχόρταγοι. Με λύσσα και με μένος,

 

κατακρεούργησα τις γλώσσες  των μωρών,

ψάχνοντας τρόπους να γητέψω τη γοργόνα,

κι όταν μονάχος μου στο μάτι των φρουρών,

κάρφωσα λόγχη και περόνη και βελόνα,

 

το παν εγύρισε καπάκι. Και ιδού,

τρόμος ανείπωτος αρθρώνεται  για μένα,

μεσ΄απ΄τον νιόσκαφτο τον τάφο του Ινδού,

σαν αναπτήρας, σαν τασάκι και σαν χτένα.

 

Χριστούγεννα με 30 Κελσίου

Αντηλιά στον μιναρέ

που το μάτι σου θολώνει,

αντηλιά στον μιναρέ,

χαίρε Χότζα ιλαρέ!

 

Ντιν, ντιν, νταν

 

Κι όλοι πάνε στο τζαμί,

τον Αλλάχ να προσκυνήσουν,

κι όλοι πάνε στο τζαμί,

Μπέκετ και Αλμπέρ Καμύ.

 

Ντιν, ντιν,νταν

 

Σαν Δεκέμβρης ξεμυτά,

μούστος βράζει η Αθήνα,

σαν Δεκέμβρης ξεμυτά,

κουραμπιέδες ποιος ζητά;

 

Ντιν, ντιν, νταν

 

Φτάνει μόνο παστουρμάς

και πιλάφι ένας λόφος,

φτάνει μόνο παστουρμάς,

merry σ΄όλους σας Christmass!

 

Ντιν, ντιν, νταν