Έμπνευση;

Οι λέξεις δάγκωσαν το χέρι

που τις σκορπούσε στο χαρτί…

Ο Ποιητής μονάχα ξέρει

κι η στομωμένη αορτή,

 

πόσο προδότρες είν΄ οι λέξεις.

Σηκώνει απά τη κεφαλή,

«Εδώ χαμένος πριν να παίξεις…

Κάποιος τραβάει το χαλί.

 

Πόσο προδότρες ειν΄ οι λέξεις;

Κουράγιο κάμε  να τ΄αντέξεις».