Σύντομο σκετς
Παλαιός μηδέν χρωστάει,
μέρες για την πάρτη μου,
πλέκω προσευχές, γελάει
πίσω από την πλάτη μου.
Δεν με πιάνει θεωρία,
όλα φουλ ακάλυπτα,
κατηφόρα η πορεία,
έτσι απροκάλυπτα.
Ένας μπαίνει, άλλος φεύγει,
παίγνιο να γίνεται,
άλλοι μόνοι, άλλοι ζεύγη,
κι ο Θεός να ξύνεται.
Σ΄όποιο φίλο πλησιάζει:
"Φασκελοκουκούλωστα"
λέγω. Γκάζι, κάμε χάζι
Χάροντα και βουρ στα οστά.
Μιά πνοή, κλωτσιά και φεύγω,
είναι σκετς μου σύντομο,
ίδιο ακριβώς με το έργο
Νέστορα πολύτομο.