Νυχτερινή ζώνη

 

Τέρατα η νύχτα συντηρεί. Μη την πιστεύεις.

Στο πρώτο φως γονάτισε κι αναίτια προσευχήσου.

Θάνατος μπαίνει από παντού. Τι ξεθαρρεύεις;

Το κάθε τι ανθρώπινο, κάμε ψυχή και γδύσου.

 

Τσέπες γιομάτες σκύβαλα, φόδρες σχισμένες.

Πάει καιρός που τ΄όνειρο γύρισε σε εφιάλτη.

Χορεύει ο χρόνος ένα valse σ΄άδειες αρένες.

Στήνεις ζερβί κι αντί σιωπή ακούς βραχνό τον ψάλτη.

 

Φέρνει βροχές η μοίρα σου, χοντρό ραγιάνι.

Τις αναμνήσεις μάζωξε και ρίχτες μεσ΄το τζάκι.

Αγρίεψε το πέλαγο. Με πυροφάνι,

κομμάτι είναι δύσκολο να ψάξεις για μια Ιθάκη.

 

Άδοξα τέλειωσ΄ο χορός. Πέφτουν τα φώτα.

Τρελός φονιάς ξεχύθηκε έτοιμος να ρημάξει.

Απ΄ένα πιάνο λυγμικό η ίδια νότα,

σαν τιμωρία μοιάζει Βιβλική. Ποιος να βαστάξει;