Ο Αύγουστος

 

Ο Αύγουστος με ένσημα μικτά,

τη μύγα συλλογιέται που απέχει.

Στη Σαλονίκη φίλε μου θα βρέχει,

καταμηνίων αίματα πηχτά.

 

Ο Αύγουστος μονάζει στους αγρούς,

που φύτεψε ο Γέρος καταισχύνη.

Μια λέξη σ΄ένα Λόγο του Αισχίνη

κι αλλάζει ξαφνικά του κόσμου ο ρους.

 

Ο Αύγουστος στο άστυ ξεψυχά,

σε κάποιο δικηγορικό γραφείο.

Απ τες επτά θα βρεις νεκροταφείο

και μάλιστα να θάβουν στα ρηχά.

 

Ο Αύγουστος δεν έχει προκοπή.

Η μοίρα του τον θέλει να πεθαίνει

για μια γριά ονόματι Ελένη

που βύθισε τη Σπάρτη στη ντροπή.