Μια νύχτα στο νεκροθάλαμο

 

Τι παγωνιά στης μνήμης τα Χαυτεία;

Τι χιόνι στο Θησείο της καρδιάς;

Δεν ωφελούν σε τίποτες τ΄αστεία.

Οι μέρες μου μιας ψύχωσης βαριάς

 

υπήρξαν το ευαγγέλιο. Και τώρα

σ΄αυτόν το νεκροθάλαμο ριγώ.

Μου κόψανε οι άγγελοι τη φόρα

κι από ντροπή ανάσκελα σιγώ.

 

Στριφογυρνούν τζουκ-μποξ του Παραδείσου,

το δίσκο της φθαρμένης μου ζωής,

<<τον πρώτο σου καημό>> στριγγλίζουν <<γδύσου,

έτσι κι αλλιώς το φώς φυλλοροείς

 

πριν βυθιστείς σ΄απύθμενα πηγάδια.

Τι νόμιζες; Το μαγαζί κλειστό

για κάτι σαν και σε απολειφάδια.

Σιγά μη μας γυρέψεις και μισθό>>.