ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΚΑΙΩΣΗ

Δικαίωση γυρεύω Ουρανέ,

τώρα που πήρε η ζήση γεύση δυόσμου.

Σιμά σου άσε να ρθω με βολ πλανέ,

τι έχω βαρεθεί το άχ του κόσμου.

 

Ως  δέρρις με σκεπάσανε πυκνά

τα σύννεφα μιας δύσης ματωμένης.

Ανάβω μ΄αναπτήρα το λυχνά-

ρι που φεξε τη γύμνια της Ελένης…