Μια παρτίδα σκάκι

 

Μοιάζει η ψόφια μου ζωή,

με μια παρτίδα σκάκι.

Ο χάρος παίζει τα λευκά

κι εγώ με πιόνια ράκη.

 

Έχασα τη βασίλισσα,

τους πύργους μου, τα άτια.

Τον βασιλιά παράτησα,

με τη καρδιά κομμάτια.

 

Πέφτει σκοτάδι και βαρύ

σκεπάζει μου τα μάτια,

δεν ήταν βλέπεις τυχερό,

από παιδί κεσάτια.

 

Ας είναι όμως. Μια χαρά

τα πήγα αν και μπάτης,

λεβέντικα σηκώνομαι,

να κάτσει άλλος πελάτης.

 

Δικός σου Χάρε ο μικρός

κι ας κάμει τον καμπόσο.

Έχασα και τ΄ομολογώ.

<<Πάρε με να πληρώσω>>.