Οι νεκροφόρες

Με κυνηγούν στη Σμύρνη μου σαράντα νεκροφόρες,
βαρώντας με τα κλάξον τους τον «Άμωμο» στριγκά,
κι ενώ εν δόξη και τιμή  των μπαρ οι Μυροφόρες
εγείρονται, ο Πλούτωνας μέτρ σκακιστής νικά.

Του Τόμας Μαν ποιος επαιτεί παράγραφο, μια φράση;
Απ΄του Βουνού του Μαγικού μια λέξη δανεική 
έστω;  Μόνον τραυλίζοντας δυό στίχους  Μαλακάση
με σάπιο στόμα, ιδού φορώ δορά δικανική.

Γιατί ριγμένος μια ζωή, τι έχω να κερδίσω,
από την άσβεστη φωτιά των λίγων και τρανών;
Εγώ εφ΄όπλου τάχτηκα και να κρατώ το ίσο,
στέλνοντας άλλος Μορφονταίν στα ξένα τη  «Μανόν».

Ας κυνηγούν τη ζήση μου σαράντα νεκροφόρες…
Σαν είναι ώρα χαρωπός θα μπω στο πορτ-μπαγκάζ
της μιάς και πιο καλόβολης κι ομπρός για κατηφόρες,
με ξύλα δεκατέσσερα για φίνο αμπαλάζ…