Πεθαίνω στην Αθήνα

 

Φιλέρημος περπάτησα,
σοκάκια στοιχειωμένα.
Αχ μοίρα μου σακάτισσα,
τα χέρια απλωμένα,

στις Αγορές συνήθισες

και δεν τιμάς αξίνα.
Φορά μια μόνη μίλησες:
«Πεθαίνω στην Αθήνα».

Φιλέρημος σαν όχεντρα,

Στοά Ευμένους, Πνύκα.
Λίγα γερμένα λιόδεντρα
και μιας συκιάς η γλύκα,

τα μετρητά του Πλάτωνα.

(Μέσα στους τάφους γλίνα).
Αγκούσα, μέλη άτονα:
«Πεθαίνω στην Αθήνα»