Ο Χρόνος

Διψάς για μπρούσκο τ΄ ουρανού,

μα μέσα στο ποτήρι,

λάσπη μονάχα και φρικτό,

στην κεφαλή λιοπύρι.

Κι ένας Θεός χωρατατζής,

κομμάτι παιδοκτόνος:

«Καθένας σέρνει τ΄ όπλο του…

Δικό μου; Μάθε χρόνος».