Το Χωράφι

Χωράφι στέρφο η ψυχή,
αγρός του Κεραμέως,
το τέρμα μπρος της δεν θωρεί,
να την γεμίσει δέος,

μόνο για σούβλες, κάρβουνα
και μπύρες παγωμένες,
έχει καιρό και θέληση
κι αγάπες πεθαμένες.