1827

Για ταγή Αντελικό και Μισολόγγι,

και μιά Έξοδος χαμένη από χέρι.

Γύρω η θάλασσα, το σάπιο καλοκαίρι,

μέσα ο στίχος κι οι μογίλαλοι του οι φθόγγοι.

Πύργοι Τρεις,γολέτες, κήτη γαλαντόμα,

η Ακρόπολη στο βάθος,κάπου πέρα 

δες σπαχήδες μ΄ανασηκωμένη χέρα,

κάρες κόβουν και του Νοταρά το σώμα.

Κι όλο αυτό γιατί γεννήθηκες μαζί μου,

και πορεύτηκες και πας με ως τον τάφο,

μελετώντας στον παλιό σου ταχογράφο,

ποιός ο Ούτις στραβωτής του Πολυφήμου;

Για ταγή Αντελικό και Μισολόγγι,

πλην αξιώθηκα σανίδι και Τζιορτζίνα,

και ορχήστρα τόπους - τόπους καβαλίνα,

και μιας τσόντας του Ογδόντα ψευτοβόγκι.