Μια από τα ίδια

Ίδιες καμπάνες θα  βαρέσουν και για σένα,

ψαλτάδες ίδιοι  θα σου σύρουνε  τον <<Άμωμο>>,

ευχές τις ίδιες θ΄αναπέμψουν στην Παρθένα,

παπάδες που θα σε λογιάζουν γίδι άνομο.

Ίδιο το σκάφανδρο, λελούδια κόπια ίδια,

τεφρά και μαραμένα που θα σε στολίσουνε

κάτι γραφεία τελετών πριν στα τσακίδια,

παλιόφιλοι και συγγενείς να σ΄αποστείλουνε.

Ίδια τα χώματα, τα λάδια μούργα ίδια,

ίδιο καφέ στο κυλικείο θα κεράσουνε

που δεν θα πίνεται, κονιάκ για τα σκουπίδια,

ίδιο το κόλυβο καρμπόνι που θα βράσουνε.

Μόνο για σένα όλα θά ΄ναι κάτι άλλο,

σα νυσταγμός και σαν αγύρτη μάγου ύπνωση,

κι αν δείχνει κάπως λιγουλάκι να υπερβάλλω,

που και να ιδείς την περαιτέρω επιδείνωση.