Τα χρόνια με τη Φόνη

 

Αγόραζα κρομμύδια στους Φιλίππους

κι οκάδες μέλι ανθέων στις Αιγές.

Απάνω μου δεινές αστροφεγγιές,

τα πόδια μου νια λιόδεντρα σε κήπους.

 

Ο Θάνατος ταξίδευε με τρένο.

(Η Τρίτη Θέση έμενε κενή).

Μια Κόλαση με πρόσμενε στενή,

σαν απαντούσα κάποτε τον Ξένο.

 

Αγόραζα στην Όλυνθο παστέλι,

στην Άκανθο γιαούρτι και τυρί.

Το πάγαινα μαθές φυρί- φυρί,

να κρεμαστώ ατός μου απ΄το τσιγκέλι.

 

Και να που με τα χέρια σταυρωμένα,

σε όρυγμα σιτίζομαι βαθύ.

(Του μέλλοντος το γκελ έχει χαθεί).

Μια Φόνη μαγειρεύει πια για μένα.