Ο Σωσίας
Τα σωθικά μου τα ΄χεις μαυρισμένα.
-Τι θέλεις, τι χαλεύεις; Για κατάληξε
και μου τα λες πολλά και τοκισμένα;
-Στα πράσα κακομοίρη! Μου
σφυρίξανε,
οι φίλοι τα καμώματα σου ούλα.Τι γύρευες νυχτιάτικα βρε τύραννε,
με ξέκωλο ξανθό σε μπαρ στη Βούλα;
-Άσε την πλάκα Καίτη... Παραμύθι
σου
σε άλλον που αντέχει τη
μουρμούρα.Εγώ που μια ζωή το κουτορνίθι σου,
μου κάνεις από πάνω και μανούρα;
Καθένας από μας έχει σωσία του,
που τριγυρνά στα ύποπτα τις
νύχτες.(Γαμώ το σπιτικό του και τον Δία του).
Σαν δεν πιστεύεις, ρώτα χαρτορίχτρες.
-Εσύ μιλάς, για ίσως ο σωσίας
σου;
Αλάργα μου ρε ψεύτη, δε μασάω.Και πρώτη φίρμα ελόγου σου του θίασου,
μα γω τα ψώνια εν γένει δεν τα πάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου