Τίτλοι Τέλους;

 

-Τα λόγια σου παραφορά
και γκρίνια και αμάχη.
Ο νους μου αυτό δεν το χωρά
και με τα σένα τα ΄χει.

Πάει καιρός που αερικό,

στ΄αστέρια με καλούσες,
καντάρια μέλι Αττικό,
κατείχες και κερνούσες.

-Περνά η αγάπη. Τι θαρρείς;

Δεν είναι και για πάντα.
Κάποτε οι δυο γένονται τρείς,
τα είκοσι σαράντα.

Οι έρωτες σαν τα πουλιά,

φωλιές παλιές γκρεμίζουν,
αφήνουν μπόσηδες, δουλειά,
τ΄αψήλου ανεμίζουν.

-Έτσι προστάζει η λογική

κι έτσι συχνά συμβαίνει,
από Ευρώπη ως Αφρική,
ότι ανθεί πεθαίνει.

Μα μια φορά μες΄στο ντουνιά,

κάτι ας γένει άλλο.
Δώσε του χάρου μπαστουνιά
κι ένα σε μένα μπάλο.

Γύρισε τούμπα τα μυαλά

και σκέψου όπως πρώτα.
Αγάπη τέτοια ποιος χαλά;
Για πίσω βάλε ρότα.