Σαββατόβραδο
σα κάμποτ χειρουργείου.
Κλεισμένο μου ματόκλαδο,
θαμώνας υπογείου,
πέντε χρονάκια. Στέφανο
εξ ακανθών ματίζω.Κάλλιο καρφί και τέτανο,
απ΄το να κλαψουρίζω.
Φρικτό το Σαββατόβραδο
και πιο φρικτή Δευτέρα.Τελειώνει το παλιόλαδο,
μου βάνει ο Χάρος βέρα.
Και τι να πω στο Μάστορα
της Πλάσης που προσμένει;«Γειά σου ρε Προβοκάτορα,
το βύσσινο να μένει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου