Ο Πεσσιμιστής Εγώ
Τι να σκορπίσεις την αυγή,
τι γιόμα, τι το βράδυ;
Κάθε στιγμούλα εύκαιρη,
να ΄ξηγηθεί σκοτάδι.
της ζήσης κι από σπόντα,
που σα χαμογελάει σου,
την λες και κουτσοδόντα.
υπογραφή: Οιδίπους,
μα οι παπάδες θάρρεψαν,
πως το ΄πε για τους τύπους,
υπήρξε κι αμαρτίες
σωρό με την μανούλα του
έκαμε κι ασωτίες.
Σοφός ο Πατριάρχης,
με τ΄ακριβό του απόφθεγμα:
«Θνητέ να μην υπάρχεις».
τι άνοιξη, τι θέρος;»
Και γκιλοτίνα άκουσε,
να πέφτει ο Ροβεσπιέρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου