Οστάνδη

Γκρι καλοκαίρι στην Οστάνδη,
Σοπέν σωπαίνει, φρίξον Σάνδη,
οστά πατώντας με τη χάρη,
που δίνει απόψε το φεγγάρι.

Γκρι καλοκαίρι… «Ποιος ελπίζει;
Το παν τη σήμερον σαπίζει»,
κεφάτη κρένει νιά Πυθία.
Μα που καιρός για μια κηδεία,

στα φυρονέρια της Οστάνδης,
σαν οφειλέτης είσαι Γάνδης;