Δούναι και Λαβείν
μια Κυριακή σε πάγκο στο Θησείο.
Μεσάνυχτα των Μάγων το βυτίο,
Θε να ξεπλύνει πρόχειρα τη χλεύη.
Και σαν το γιουκαλίλι τρίξει
νότες,
ο Γιώργος θα περάσει με τα πόδια,
μυρσίνες ελεώντας μας και ρόδια.
(Παράξενοι καιροί για συνωμότες).
Τα μέλη μας λευκότατα ως χιών,
θα επιληφθούν Γραφεία Κηδειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου