Πρωτοχρονιά 2014

Με τις τσέπες μπαγιάτικο κόλλυβο,
περπατώ στης Αθήνας το λώρο.
Σαν το θες μακιγιάρεις τον Όλυμπο,
να θυμίζει γνωστό δικηγόρο.

 Της ελπίδας που πήγε η δίεση;
Των ανθρώπων που έδυ το κάλλος;
Τώρα πια  φυγοδίκων αλίευση,
και στ΄αυτόφωρα βρώμα και σάλος.

Τα χωνιά περιγράφουν το κίβδηλο.
Με στρυχνίνη ποτίζουν μητρώα.
Ο αιώνας καπλάνι  θρασύδειλο,
σε φονιάδες σηκώνει ηρώα.

 Στης καρδιάς το κονάκι μεσάνυχτα.
(Ένας κούκος δεν φέρνει τα φώτα).
Με παντζούρια στις λύπες ορθάνοιχτα,
έχω βάλει για θάνατο ρότα.

Και σαλεύουν σταυροί σαν αντίσκηνα,
στο ραγιάνι της κίτρινης πόλης.
Τι Αθήνα, τι Ρώμη, τι Πρίστινα;
Παντού στέκω θνητός Αποστόλης.