Αιωνία η μνήμη

Σαραντικό μνεμόσυνο…
Παπάς ξεσκολισμένος,
φτύνει ταχιά  τα λόγια του,
δίχως ψυχή και σθένος.

Και σα σιμώνει ο καιρός,
να ψάλλει αιωνία
τη μνήμη του Γαρύφαλλου,
ζητεί τη διακονία,

της χήρας του που μπάμπαλη,
βαστιέται απ΄ανθοστήλη . 
«Πως είπαμε τον μάκαρα;»
«Πάτερ, θαρρώ Βασίλη…»