Λόγος

Οι θλίψες σε τραβάν σ΄ αραξοβόλι,
εκεί που περιμένοντας το βόλι
του χάρου, κάμνεις στίχους προσευχή σου,
το θύμα να μην γένεις Παραδείσου.

Αθάνατος ας μένει όποιος κρένει
τις νύχτες σ΄εκκλησιές, τα χέρια δένει
μ΄ελπίδα σ΄ένα μύθευμα αιώνων,
που ταίριαξαν μπουλούκια φανφαρόνων.

Εσύ σα φωτισμένο παραθύρι,
στης ζήσης το φθαρμένο πανηγύρι,
ορθάνοιξε παντζούρια προς τον λόγγο,
να δώκεις λάμψη πρόσκαιρη στον Λόγο.