Και πάλι Χάϊκού

 

 

1.Μελαγχολία

οι ποιητές τζόγια μου,

σαν αποπατούν.

 

2.Θα ταλανίσουν

τα φεγγάρια εταίρες,

ληστές σαν και με.

 

3.Χορταριασμένη

του Πατέρα η κάρα,

σόλοικα μιλεί.

4.Ψέλλισα κάτι,

του πάγου να σπάσω

τη  χοντρή κρούστα.

 

5.Θύμωσε  πολύ

σαν έμαθε τα νέα

η Κλυταιμνήστρα.

 

6.Γυμνή ψυχή μου

τα κουρέλια φόρεσε,

του Ντοστογιέφσκι.

7.Κομμάτι σάρκα

εγώ και χώμα αγνό

της Ελευσίνας.

 

8.Τράβηξε φρένο,

να βρει η κατηφόρα,

τον μάστορη της.

 

9.Καφές, σα πικρό

αμύγδαλο. Βάσταξα

τις κατηγόριες.

 

10.Η πολυθρόνα,

το σχήμα συγκρατούσε

της απουσίας.

 

11.Βλαβερό πολύ

το δάκρυ, σαν σταλάζει

δίχως αφορμή.

 

12.Πατέρα σιγά

τις  αλυσίδες. Τρέμω

μην και μας βρούνε.

 

13.Μισό φεγγάρι

πάνω στου στήθους της το

λευκό μάρμαρο.

 

14. Η Αλεξάνδρα,

να γεννηθεί έλαχε,

στη Γερμανία.

 

15.Φλέγμαινε πληγή.

Ο Στρατηγός  το Κάστρο,

δεν θα προδώσει.

 

16.Αυτοκτόνησε,

γαρύφαλλα μπήγοντας

στα όνειρα του.

 

17.Χορτάτος θανή

και άγιο μοιρολόι

ο Έλληνας μου.

 

18.Καραδοκούσε

της μοναξιάς το πουλί,

να τον ραμφίσει.

 

19.Πάλι και πάλι,

τα σάπια της Κόλασης

γεύομαι φρούτα.

 

20.Γαύγιζε σκυλί…

Τον άνεμο δεν σκιάζεις,

τα φύλλα μήτε.