Δελφικό Γ                                                                                                        

Στον κ. Θέμη

Τους Δελφικούς μην κρίνεις τους χρησμούς.

Οι Φαιδριάδες Πέτρες σα βατήρας,

καλούν σε της ζωής σου ολετήρας

να γένεις. Άσε τους κλαυθμυρισμούς

 

και ίσιωσε παράστημα. Χαλί

ο θάνατος σου στρώνει Τεχεράνης.

Τη μια Θεμιστοκλής, την άλλη Γιάννης,

στα καλντερίμια μέσα του Αϊβαλί,

 

τρεκλίζοντας μ΄αυτάρκεια σαλού,

της Δήμητρας το στάχυ ανεμίζεις.

Φελέκι σου μπεντένια να γκρεμίζεις,

δικό μου αμμοκάστρια του γιαλού.

 

Τους Δελφικούς μην κρίνεις τους χρησμούς.

Ο Λόγος μου κουφάρι μιας Πατρίδας,

που σήκωσε κεφάλι της Ακρίδας

και τώρα προσμετρά ονειδισμούς.