Δελφικό Β

 

 

Τους Δελφικούς μην κρίνεις τους χρησμούς.

(Τα χρόνια θα μας σύρουν στην αλήθεια).

Αρκεί κι ένας ζωμός από ρεβίθια,

να επιφέρει ευαγγελισμούς.

 

Της Φτώχειας τα καντόνια ανοιχτά

για κάτι σαν και μας κοσμοπολίτες,

σαμάνους ποιητές, αρσενοκοίτες,

με ήθη κωμοπόλεων φρικτά.

 

Γεννήματα εμείς των εχιδνών,

μιας μάνας που ξεκλήρισαν οι θέρμες,

ψυχές ανοικονόμητες,  παντέρμες,

παλιόψαθες υπάρχουμε Εθνών.

 

Τους Δελφικούς μην κρίνεις τους χρησμούς.

Γερμένη στο θρονί της η Πυθία,

μοιράζει σουϊπστέικ και λαχεία

και  στέλνει ομαδόν για υποκλυσμούς.