Ωδή στην υγρασία των Ουρανών
σε κάλυκα λερό. Τι χαμερπής…
Στη πίστη μου απίκο, συνεπής.
Όχι παντιέρες, όχι ανταρσία.
Μεγάφωνο εντός, ψέμα μεγάλο.
(Σιγά που θα λαλήσει ο Θεός).
Ο Θάνατος του Οίκου θυρεός.
Συγνώμη αν σας πανικοβάλλω.
Τόπο δεν έχει στέριο η Αλήθεια.
Ψωνίζεις την σαν φέρεις μπεζαχτά.
Το λέγω σιγανά και φωναχτά:
«Ο Κύριος της Δόξης; Κολοκύθια».
Των Ουρανών θα πιω την υγρασία.
Κομμένη, σε κανένα δεν χρωστώ.
Πιστεύω, μα κραδαίνοντας λοστό,
πιστεύω, μα καλή κι η ακροβασία.
Των Ουρανών θα πιω την υγρασία,
μια κι όξω στη σωστή θερμοκρασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου