Η Πόρνη με το Λαγούτο

Στην Ελευσίνα κάποτε λουλούδι θαλερό,
που δεν δοκίμασε ποτέ του μαρασμού το κνούτο,
απ΄το λεπίδι μάτωσε μιας πόρνης το ιερό,
με πέταλα ραντίζοντας μαλλιά της και λαγούτο.

Σαν τις χορδές του άγγιξε το χέρι τ΄απαλό,
από τις λόχμες πέταξε γεράκι προς την δύση
των Ιδεών, θυμίζοντας καλόγερο σαλό,
που ΄χει τον νου του αδειανό μα την καρδιά σε στύση.

-Γέρακα δώσε τον χρησμό που μια ζωή  αργεί,
και μην σκιαχτείς για θάνατο χλωρό να μου μιλήσεις!
-Για  κάποια που δεν άφησε στιγμή τη χέρσα γη,
είναι κομμάτι δύσκολο να της ΄ξηγάς για πτήσεις!

Στην Ελευσίνα σίγησε της πόρνης το σκαρί,
και πήρε την το μούχρωμα με τα καφέ-σαντάν του.
Την έψαξα στην Αγορά με βλέμμα και μ΄αφή,
για να την βρω ξημέρωμα σ΄έν΄αμανέ του Στράτου.