Δεν γράφω

Δεν γράφω για τις μέρες τις μεγάλες.
Ο κόπος μου γι΄αυτές τις ταπεινές,
που βάσανο η ζήση κι οι αγκάλες
ωχρές, σα΄φημερίδες περσινές.

Τις μέρες που ο θάνατος λαμπάκι
ανάβει Παντογνώστης Φωτεινός,
σε κάθε μια ερώτηση και ράκη,
σκορπίζει ο γαμπρός ο αλλοτινός.

Δεν γράφω για τις μέρες της αγάπης.
Γι΄ αυτές άς γράψουν άλλοι πιο καλοί.
Εγώ δηλώνω επάγγελμα χασάπης
και στρώνω απ΄εντόσθια χαλί.

Στη θύρα σαλεμένος στέκω κύων,
γαυγίζοντας τον κύρη του σπιτιού,
τη φύτρα του, Θεό και  δέκα μείον.
«Αλιά μου, θα σε κάμει του αλατιού».