Αρρωστημένες Κυριακές
με τ΄οξυγόνο.
Μέσα στες κάμαρες γυρνώ
γέρος και σκέφτομαι φθηνό,
να θέλω χρόνο.
Αρρωστημένες Κυριακές
κι εγώ πυρέσσω.
Ήτανε κάποτε καιρός
χαράς, μα νυν ο ιερός
για να πονέσω.
κι εγώ πυρέσσω.
Ήτανε κάποτε καιρός
χαράς, μα νυν ο ιερός
για να πονέσω.
Αρρωστημένες Κυριακές,
κάποιος βογκάει…
Όλο τ΄απόγιομα ριγώ,
μα θα ΄ναι άλλος, όχι εγώ
που ξεψυχάει.
κάποιος βογκάει…
Όλο τ΄απόγιομα ριγώ,
μα θα ΄ναι άλλος, όχι εγώ
που ξεψυχάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου