Ζήτημα Χρόνου

 

 

 

 

 

 

Η φελούκα θα σπάσει στα βράχια.

Του Χριστού, θα φορέσουν στεφάνι.

Ο κοριός θα δαγκάσει στο χάνι,

τον τραχύ οδοιπόρο. Βατράχια

 

θα κοάξουν τραγούδι προς τ΄άστρα,

με τη θλίψη καλά μουσκεμένη.

Πεταλούδα γυμνή μια Ελένη,

τα φτερά θε να κάψει στα κάστρα

 

της Τροίας.(Χλιμιντρίζοντας τ΄άτι,

για στερνή πια φορά τριποδίζει.

Φονική κάποια σφαίρα σφυρίζει,

πριν χυθεί το πανόσιο μάτι).

 

Το κορμί μου θα γείρει στον τάφο,

ένα δείλι του Μάη, στις έξη.

Πόσα χρόνια κανένας ν΄αντέξει,

τον τρελό της ζωής ταχογράφο;