Καβαφικόν Γ

 

Ξένος εγώ πολύ. Αφθώδεις δρόμοι,

μιας Πόλης που δεν στάθηκε δική μου.

Ψυχή, σπηλιά βαθιά του Πολυφήμου,

το νου σου έχε. Πέντε αστυνόμοι

 

στήνουν παγάνα. Τόλμησε στον ύπνο,

ανάστημα για μια φορά να υψώσεις.

Ξημέρωμα, το μάτι σου θα δώσεις,

να βρουν οι νηστκοί στρωμένο δείπνο.