Η τιμή
της αγάπης
Το
άγημα της μοίρας. Δίχως ρούχα,
βαδίζω
στα χαμένα. Πόσα βέλη,
δεν
βρήκαν το κορμί τους; Σαν το χέλι,
σε
σύμπαντα ξεφεύγω οπιούχα.
Μαραγκιασμένα
λόγια μιας Δευτέρας
φυγόστρατης.
(Βδελύσσομαι τα ζόρια).
Ο
Βόσπορος, δυσκίνητα παπόρια
και
μεις τετράποδο στις κλίνες τέρας.
Ντροπή
για μιαν αγάπη ξοφλημένη,
των
ποιητών ν΄ανέχομαι τη χλαίνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου