Μεταθανάτιος  Οίστρος

Ακροβατώ στα σύρματα της Ποίησης,

σαν κάποιος που δεν γνώρισε την ήττα.
Σαράντα μέρες κύλησαν της κοίμησης,
κορμί για να ξεμάθω κι άλφα-βήτα.

Παροδικά των θλίψεων τα κύματα,

καθεδρικούς υψώνουν σαν και πρώτα.
Αυτόμολοι Θεοί σε λάθος λήμματα,
με κύκλωσαν στης Κόλασης τα νώτα:

«Δεν είμαι γω ο άνθρωπος που ψάχνετε.

Γυρέψτε τον σε άλλες διαστάσεις.
Το παν μια μέρα έρχεται και  χάνεται,
τρόποι υπάρχουν μύριοι να γεράσεις.

Από τους μύριους τρόπους έναν έμαθα,
αυτόν που σ΄οδηγεί σε λάθος μοίρα.
Καταστροφές Σμυρναίικες κι αν έπαθα,
ποτές μου δεν επρόδωσα τη Λύρα».