Επιλέγοντας Αιωνιότητα

Άγιος Παλιάτσος μ΄έφτυσε στα μούτρα τα τεφρά:
«Να συνεχίσεις δε φελά παρτίδα σου κυρ-Θάνο»,
Κι εγώ σε Πολυκλινική με όγκο στα νεφρά,
του γύρισα: «Γεννήθηκα βασίλισσες να χάνω.

Εσύ μπορεί παλιόφιλος να στέκεις στοργικός,
και να το παίζεις κοιλαράς, κλειδούχος Παραδείσου,
μα μένα η ταυτότητα θρήσκευμα Ορφικός.
Για τρεις κονσέρβες Βιβλικές, δε γίνομαι σκυλί σου».

Μαύρο μπουτόν ο Θυρωρός και σούρθηκεν αργά,
μασίφ μια καγκελόπορτα , σα χήρα σε κηδεία.
«Εκεί σου πρέπει για να πας, λωλέ πολυλογά,
στης Κόλασης τα έδρανα να διδαχτείς Λυσία».

Έτσι ο Άγιος μίλησε. Και ξάφνου επικός
κερασφορίτης σφύριξε: «Λεβέντη μη σε μέλλει…
Σ΄έμας τα παραπτώματα πολύ επιεικώς
θε να κριθούν, πριν να χρισθείς με ύσσωπο και μέλι».