Ατυχούς Επιτύμβιο

Μ΄ένα βαρβάτο πνεύμονος
καρκίνο, τέρμα Βόδα,
παραμονή Πρωτοχρονιάς,
τελεύτησα από ρόδα.

Κρεματοριοφίλου Επιτύμβιο

Η διάτα να με κάψουνε,
μ΄αυτοί με παραχώσαν.
«Κι έτσι καμμένος, τι τα θες;»
και κάσα μου κουμπώσαν.

Νήστου Επιτύμβιο γελαστικόν κάργα

Σαράντα μέρες νηστικός,
με στόμα σα στουπέτσι,
για να ψοφήσω τη Λαμπρή,
μασώντας κοκορέτσι.

Νεκροθάπτου Επιττύμβιο

Ο παπουτζής ξυπόλητος,
κι ο ράφτης μπαλωμένος
κι ο νεκροθάφτης (τι ντροπή),
απ΄άλλονε θαμμένος.

Διαβητικού Επιτύμβιο

Εν φιλτάτη μοι Ζαχάρω,
πάλαι διαβητικός,
κείμαι μετά Ζαχαρούλας,
εξακολουθητικώς.

Μονήρους Επιτύμβιο

Διαβάτη εδώ μην στέκεσαι,
τους στίχους μην διαβάσεις,
σαν πόνο χάβεις αλλουνού,
στο τέλος θ΄αποσκάσεις,

και δε θα βρίσκεται ταφί
κενό να σ΄απιθώσουν.
Θαρρείς πως κάνω όρεξη
ενταύθα να σε χώσουν;