Τελετή Αποφοιτήσεως

 

Η γάτα θα κουρνιάσει… Όλη νύχτα,

σουλάτσο οι πεθαμένοι πάνω-κάτω.

Δεν κράτησα του μπάρκου μου το τράτο

και τώρα δίνω λόγο στη Ρουφήχτρα.

 

Σαπρό το καλοκαίρι έχει αργήσει,

να δώσει το θρονί του στον χειμώνα.

Ο Τάγος με δονεί κι η Λισαβόνα,

χαρίζοντας μου άτονη μια στύση.

 

Μ΄ένα παλιό στα χέρια γιουκαλίλι,

τραγούδι πώς να ειπώ σ΄αυτή τη χάψη;

Κάποιος ψηλά το σάβανο ας ράψει

κι η γη θε να φροντίσει για την ύλη.

 

Η γάτα θα κουρνιάσει… Ο Πατέρας,

την τήβεννο θα βάλει την μεγάλη

και θα φανεί σαν φάσμα στην αιθάλη,

της ζήσης μου κομίζοντας το γέρας.