Ο Δεύτερος Μανδύας του Πιθήκου

 

Κατάσαρκα με θράσος θα φορέσω,

τον δεύτερο μανδύα του πιθήκου.

Φανέ μου εσύ, Οκτάνα του Εμπειρίκου,

φορά λάμψε στερνή πριν απολέσω,

 

της άγονης ελπίδας τους τροχίσκους.

Άλλα δεν έχω,(πάρεξ γλώσσα), πλούτια.  

Κραδαίνουν οι καιροί κονσερβοκούτια

κι όσους εντός μου, σφάζουν νεανίσκους.