Lacrimosa

 

 

Μου χάρισε μια πλάκα ο Θεός,

ανήμερα της κοίμησης. (Τι πρόζα;)

Ως πέρα ουρανός γαλακτερός

και ξέσπασμα σοπράνο: Lacrimosa.

 

Ο νους μου σ΄αδιέξοδο φρικτό,

να μελετά τα ίδια και τα ίδια.

Το σκότος χειρουργούσα το πηχτό,

με πλάτη κολλημένη στα σανίδια.

 

Παράθυρα ασύμμετρα, στραβά.

Θαλασσινό του Παύλου κοιμητήρι.

Οι φίλοι, το δικό τους το χαβά.

Γιατί να τους χαλάσω το χατίρι;

 

Μου χάρισε μια πλάκα ο Θεός,

κι αισχυντηλή στα πόδια μου μιμόζα.

Συλλάβιζε ο άγγελος ψευδός,

απάνω στο ταφί μου: LACRIMOSA.