Απόδραση

Η μέρα σφύριξε σαν σφαίρα,
πριν καρφωθεί δόξα πατρί.
Θρήνος απλώθηκε ως πέρα
στου Παραδείσου το μαντρί.

Η μέρα βάλθηκε να κλαίει,
πρώτη φορά με σπαραγμό,
πίσω γυρεύοντας τα χρέη,
που τζίφριαζα δίχως φραγμό.

Η μέρα γκρίνιαξε: «Τι φρίκη»,
φορώντας σέντονο μαβί,
κι εγώ νεκρός στην αμφιλύκη:
«Για ξεφορτώσου μας  ραβί».