Αγάπη

Αγάπη χώρεσες στη λήθη,
σαν ένα σώμα σε παλτό,
που λάγνος θάνατος το πείθει,
ν΄αγκαλιαστεί μ΄ότι φθαρτό.

Αγάπη χώρεσες σε τρένο,
που κίνησε για μακριά,
αν και σου είπα πως πεθαίνω,
πως δεν θα ιδώ Αποκριά.

Αγάπη χώρεσες ομίχλη,
Θρακιά μοβόρο και φονιά.
Εσύ μπογιά στα όκια «Κίχλη»,
εγώ στραβή μια τιμονιά.