Το πνεύμα

Το πνεύμα μπούχτισε  βιβλία
και τα ξερνά στην ερημιά.
Όλα θυμίζουν μια κηδεία,
που κάμνει απότομα κοιλιά,

κι αντί να πάρει μονοπάτι,
για κοιμητήρι, για σταυρό,
γουρλώνει όσο πάει το μάτι,
κι επισκοπεί ότι σαθρό.

Το πνεύμα μπούχτισε βιβλία
κι εγώ παράξενο παιδί,
κλείνω ταμείο μ΄απορία:
«Ζωή, πως γένηκες φαιδρή;»