Εν Τάφω

Αγύριστες θ΄αφήσεις Σοφοκλή,
μιας εποχής συγνώμες,
και σαν τ΄αλφαβητάρι σου δοθεί
του χάρου και οι γόμες,

με το κορμί μολύβι,
(στο λέγω εγώ που γράφω),
θε να ειπείς «Ωραίον,
το κατοικείν εν τάφω».

Αγύριστα θ΄αφήσεις τα φιλιά,
τα χρόνια και τα λόγια,
για να ΄χεις στο ταξίδι συντροφιά,
προς τα φρικτά υπόγεια.

Με το κορμί μολύβι,
(στο λέγω εγώ που γράφω),
θε να ειπείς «Ωραίον,
το κατοικείν εν τάφω».