Οι Ερμοκοπίδες

 

Η Πόλη Φερεκλή θα μας ξεράσει.

Συμπράγκαλα ταχιά για εξορία.

Ανθίζει γύρω ανθρωποβορία.

Στα λόγια μου μεγάλη δίνε βάση.

 

Ποιος διάβολος μας έβαλε σαν βλάκες,

να κόψουμε Ερμές με το καλέμι;

(Το πνεύμα μου εδώ και τώρα τρέμει).

Κουνήσου, μπας γλυτώσουμε στους Δάκες.

 

Αλάργα. Η σανίδα περιμένει,

με να κάτι καρφιά με το συχώριο.

Εγώ δεν είμαι δα κανά κορόιδο,

να με γαμεί η πλέμπα η σιχαμένη.

 

Αντάμα Φερεκλή κι όποιος γλυτώσει.

Προδίδει τώρα γιός και τον πατέρα.

Τις μαύρες Εταιρίες κάμε πέρα

κι ο σκύλος σου μπορεί να σε δαγκώσει.

 

Δισάκι βουρ στον ώμο  και πιλάλα,

της μάνας μας πριν φτύσουμε το γάλα.