Το Μόρφωμα

-Χρυσά τα νέα. Ευτυχώς,
το μόρφωμα καλπάζει.
Σε λίγο γένεσαι μπουχός
κι ένα παλιό μαράζι.

-Πολλά παρήγορα μου λες,
γιατρουδοντερμπεντέρη,
ότι οι μέρες μου πουρές,
καμένες από χέρι.

Τώρα των τάφων θαλπωρή
και γλύκα της ειρήνης.
Ζηλεύει όποιος με θωρεί,
στις παρυφές της λίμνης,

να περιμένω Κιουταχή,
κουφό περαματάρη.
-Δεν είναι δα τόσο βραχύ…
-Για κάνε μου τη χάρη!