Απόγευμα Στο Σταθμό Λαρίσης

Τ΄απόγευμα δε νεύει να μουχρώσει.
Με λίγο φως αντέχει και την βγάζει.
Ρωτούνε οι Αλκμάνοι με μαράζι:
«Πόσοι και ποιοι μας κρύβουνε την Γνώση,

του Φοίβου ξεκουρδίζοντας  τη λύρα;
Μια τέτοια ζήση εμείς την απωθούμε.
Τι ωφελεί σονάτες να σ΄ακούμε,
στο πιανοφόρτε να σουονάρεις Μοίρα;»

Τ΄απόγευμα υπέργηρο, μα στέκει
ακόμα στο ζερβί του το ποδάρι,
σαν Ιησούς με κόκκινο φουλάρι,
που άξια μιμείται το λελέκι.

Σφυρίζουνε τα τρένα…Προς την Δύση,
ο μαύρος ο καπνός τους ήδη τρέχει.
Σε λίγο που μονότονα θα βρέχει,
σου κρένω του αινίγματος την λύση:

«Αθάνατος δεν γίνεσαι, γεννιέσαι.
Τα ρέστα μπιχλιμπίδια να γελιέσαι».