Η Καρέκλα

Γειωμένος στο γραφείο «Εκτελέσεως»,
ιεράρχης ανυπόληπτης αιρέσεως,
της Καρέκλας εκθειάζω την υπόσταση,
που μου δίνει από την πλέμπα μιαν απόσταση.

Αχ Καρέκλα μου που δίχως σου ασήμαντα,
θε να ζούσα τη ζωή μου και ακύμαντα.
«Καλημέρα, καλογιόμα, οι κρατούμενοι
να περάσουν συνοδεία, λοιδορούμενοι».

Γύρω κάγκελα χονδρά, μα μέσα λέφτερος,
να σκαρώνω αναπαίστους πάντα εύκαιρος,
των ροδών Σου προσκυνώ την Αγιότητα,
μ΄ υπαλλήλου Δημοσίου ιδιότητα.

Γειωμένος στο γραφείο «Εκτελέσεως»,
εις παράνοιαν ελθών εκ σολ διέσεως,
της Καρέκλας μου συμπλέκω το εγκώμιο,
που λιμάνι είναι για με κι αεροδρόμιο.