Το Κλείσιμο του Κύκλου

Πατρίδα μου καφές, καπνός, άκρατος οίνος
κι εγώ παλιάς κοπής αλμπάνης θεατρίνος,
τα όρη της με την κατσούνα ν΄ανεβαίνω,
τρεκλίζοντας ανάμεσα στο ζω-πεθαίνω.

Για συντροφιά μου μιλεούνια μαύρες σκέψεις,
Θεού ψηφίδες που αποφεύγει επισκέψεις,
πλην με καλεί με βιά στο χώμα να γυρίσω,
τον κύκλο που λειψά μου χάραξε να κλείσω.